Καραβάκι μου ξεκίνα
πάμε πίσω στην Αθήνα,
τραγουδάνε τα πουλιά στην Αττική
πάμε πίσω στο Παγκράτι
που 'ναι οι δρόμοι του γεμάτοι
με χαρούμενες φωνές την Κυριακή
Τραγουδούσε ο σερ Μπιθί το 1970, που να ξέρε ότι σήμερα τα πουλιά γίναν ψητά στα κλαδιά του δάσους μαζί με το δάσος γιατί κάποιοι θεωρούν ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας την οικοδομή. Και μια που τα χτίσαμε όλα, αν δεν καούν μερικά δάση για να γίνουν οικόπεδα πως θα συνεχίσει να κινείται η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας; Αυτό είναι το ζουμί. Τα άλλα είναι απλές οδοντόκρεμες.
Δέκα χρόνια μετά τον Σερ Μπιθί ο Θωμάς Μπακαλάκος τραγουδούσε στο δίσκο του Προστάτες.
Κάψανε το Δάσος
ένοχος ο Τάσος
είχε ενα ραντεβουδάκι
στα πεφκάκια το βραδάκι.
Κάψανε το Δάσος,
ένοχος ο Τάσος,
δεν μπορούσε να αποδείξει
το τσιγάρο του πως είχε σβήσει.
Στο Μενίδι, στην Παντέλη όπου δάσος και φωτιά
φράζουν κτίζουν και πουλάνε κάθε όμορφη γωνιά.
Ατσίδες μπράβοι, οικοπεδοφάγοι, μεσίτες κι άλλοι
στηνουν γραφεία πουλάνε γής
οι εμπρηστές που κανείς δεν πιάνει διαλέγουν τόπο
με δίχως φόβο και διχως φόβο καίνε τη γης.
Αυτά το 1980. 'Αλλαξε τίποτα;
Ξανά πίσω λοιπόν στα δικά μας. Για τα του Πανιωνίου από αύριο.
Καλώς ήρθες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες και καλό υπόλοιπο μέχρι του χρόνου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί θα έχει αλλάξει κάτι το 2080;
καλως τον...
ΑπάντησηΔιαγραφήδες και λίγο τα mail σου
ΑπάντησηΔιαγραφή