Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Μια ομάδα μα ποια ομάδα;

Μια ομάδα με ένα κέντρο που κανείς δεν έχει οργανωτικές ικανότητες, μια ομάδα που το μόνο που ξέρει είναι να τρέχει, μια ομάδα στην οποία δεν χωράει ο Ρεκόμπα γιατί δεν μαρκάρει (λές και ο Κουμορτζί σήμερα μάρκαρε), μια ομάδα που παίζοντας με παίκτη παραπάνω επί 60 λεπτά και πάνω δημιουργεί φάσεις μόνο με στημένα, μια ομάδα που στο τελευταίο 20λεπτο το έχει ρίξει στις γιόμες, μια ομάδα χωρίς σέντερ φορ, μια ομάδα που χτικιάζει τους φιλάθλους της, μια ομάδα με πεταμένα εκατομμύρια απο τη διοίκηση, μια ομάδα της οποίας δεν της έκανε ο Λίνεν που την έβγαλε δυο φορές πέμπτη, μια ομάδα στην οποία για να παίξει ο Κούκετς που σήμερα ήταν ο μόνος που αξιοπρεπώς ολοκλήρωνε τις προσπάθειες του (φαντάσου να είχε και παιγνίδια στα πόδια του - πολύ ενδιαφέρον έχει να ξαναδούμε τις θεωρίες για το ανάποδο πόδι) χρειάστηκε σχεδόν να περάσει το μισό συμβόλαιο του,  μια ομάδα με τρομερά προβλήματα κληρονομημένα από τον προηγούμενο "προπονητή" έφερε 0-0 με τον Ηρακλή.

Ευτυχώς σήμερα ο διαιτησία μας έπαιξε καλά. Με αυτό τον τρόπο θα δούμε το πρόβλημα κατάματα και δεν θα ψάχνουμε για σκοτεινά και υποχθόνια σχέδια.

Ο Παράσχος προσπάθησε πολύ, ανακάτεψε την τράπουλα, έκανε αλλαγές αλλά δεν τόλμησε. Δεν τόλμησε να βγάλει τον Μπαλαμπαν που σε πολλά σημεία κατέστρεφε το παιγνίδι μας αλλά και τον Κουμορτζί που ιδίως στο τέλος είχε κατασκηνώσει μπροστά χωρίς να κάνει τίποτα.  Είδαμε και τον Ομο κόφτη αλλά και τον Σιόβα σεντερ μπακ. Από τον πρώτο δεν εντυπωσιάστηκα καθόλου, ο δεύτερος τα πήγε σχετικά καλά αλλά έκανε μια απιστευτη γκέλα που λίγο έλλειψε να μας κοστίσει.