Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Κασάνδρα

Μου γράφουν διάφοροι ότι χαίρομαι. Τους απαντάω με κομμάτια απο μια ιδιωτική απάντηση μου σε ένα mail, με τίτλο: Νοιώθω απλά σαν την Κασάνδρα:

"Δεν χαίρομαι,λυπάμαι αφάνταστα που δικαιώθηκα, αλλά δυστυχώς για σας δικαιώθηκα. Fact που έλεγε και ο Πήτερ Σέλλερς σαν Επιθεωρητής Κλουζώ.  Εγώ απλά τα έβλεπα σαν μια καλή Κασάνδρα, εσείς θέλατε (;) να ονειροβατείτε. Εγώ έκλαιγα και στον πρώτο υποβιβασμό, και στον δεύτερο και στον παρ ολίγο τρίτο την τελευταία χρονιά του Μπέου, και κλαίω και τώρα για τα χάλια μας.

.....
Δεν πανηγυρίζω, απλά δικαιώνομαι. Και έχω το δικαίωμα να το γράψω όπως μας είχατε πρήξει εσείς με τη δικαίωση Τσακίρη για τον Φερέρα. Που είναι τώρα τα αντίστοιχα άρθρα; Πουθενά. .......


Η  αλήθεια είναι αυτή που έλεγε η Ρίτα "είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια, ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμια κομμάτια".

Το έγκλημα της αποπομπής Λίνεν πέρσι δυστυχώς  τώρα πληρώνεται.Τι έχουμε φέτος;  Μια ομάδα ανερμάτιστη, ένας πρόεδρος που έχει δώσει ένα σκασμό λεφτά για να πάιρνουμε σε 2 αγώνες 1 (ναι αριθμός ένα) βαθμό απο τη Λειβαδιά, ένας προπονητής με συμπεριφορά γιού του Μορφέα που συνήθως κάνει παρέα με τον πατέρα του την ώρα του αγώνα, πάικτες που κάνουν ότι γουστάρουν μέσα στο γήπεδο, που πάιζουν σε ότι θέση αυτοί θέλουν (άκου ο Κουμ επιθετικος χαφ, θα τρίζουν τα κόκκαλα Παντιτς, Μπαρζόφ, Τσολιά κλπ), μια ομάδα με 1 (αριθμός ένα) πραγματικό σέντερ μπακ, μια ομάδα με 2 όλους κι όλους αριστεροπόδαρους, μια ομάδα με μηδέν φαντασία που χάρη σε ένα απίστευτο τρέξιμο έκανε κάποια αποτελέσματα, μια ομάδα που ο καθένας διαμαρτύρεται έντονα στους διαιτητές φλερτάροντας με κάρτες, μια ομάδα με πειθαρχία μηδέν,  και ταυτόχρονα φίλαθλοι που ονειρεύονται διαφορετικά τα 120 χρόνια της.

Το μόνο θύμα σε όλη αυτή την ιστορία είναι ο Τσακίρης. Εγώ πραγματικά θα κλάψω πάλι αν υποβιβαστούμε και το πολύ πολύ να μην πάρω διαρκείας. Αυτός όμως που είναι εγκλωβισμένος σε ένα απίστευτο λούκι είναι το πραγματικό θύμα. Ομως αυτός διοικεί.  Συνεπώς αυτός θα χρεωθεί τα καλά και τα κακά (καληώρα όπως ο Τσολακάκης το 92, που σε 90 λεπτά ξεχάστηκαν ότι είχε κάνει για τον Πανιώνιο). 

Συμπέρασμα: Όποιος βλέπει τα στραβά και δεν μιλάει έχει ευθύνη για το αποτέλεσμα. Εγω αυτά που έβλεπα σας τα είπα. Μακάρι να είχα κάνει λάθος αλλά η εικόνα της ομάδας δείχνει ότι μάλλον είχα δίκιο.  Την ευθύνη τώρα την έχετε εσείς και είναι όλη δική σας. "