Σχεδιασμός

Όλα δείχνουν ότι ο σχεδιασμός της επόμενης χρονιάς έχει ήδη ξεκινήσει από τον ήδη κλεισμένο προπονητή Ν. Νόμπλια. Διαβάζω για πιτσιρικάδες για τους οποίους ενδιαφέρεται ο Πανιώνιος (Λουκίνα, Τριποτσέρη κλπ). Ο Νόμπλιας σαν προπονητής της Ελπίδων έχει γυρίσει όλη την Ελλάδα και έχει δει όλους τους εξελίξιμους ΈΛληνες παίκτες. Συνεπώς είναι ο πλέον κατάλληλος για την δημιουργία μιας ελληνικής ομάδας στηριγμένης στα ντόπια ταλέντα. Επίσης είναι ένας προπονητής που εμπιστεύονται οι Μάκος - Μανιάτης, συνεπώς αυξάνεται η πιθανότητα να μείνουν στην ομάδα.

Ο σχεδιασμός αυτός έχει τα καλά του και τα κακά του. Τα καλά του είναι ότι η ομάδα αποκτά ελληνικό χρώμα και βγάζει ταλέντα που στο μέλλον θα την στηρίξουν οικονομικά. Κερδίζει στη συνείδηση των ουδέτερων φιλάθλων καθώς όλοι θέλουν να βλέπουν έλληνες στις ομάδες. Το κακό είναι ότι αυτοί οι πιτσιρικάδες πρέπει να στηριχθούν από έμπειρους παίχτες. Συνεπώς θα πρέπει να υπάρχει ένας κορμός έμπειρων παιχτών, όχι όπως κάναμε με τα σεντερ μπακ που όλοι σχεδόν μετά τη φυγή του Πλέτς είναι μικροί και ελπιδοφόροι (ο Μαιστόροβιτς δεν είναι κεντρικός αμυντικός). Επίσης μια τέτοια ομάδα θέλει πίστωση χρόνου για να φέρει αποτελέσματα. Συνεπώς η χρονιά που μας έρχεται μάλλον θα είναι μεταβατική. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η απειρία σε συλλογικό επίπεδο του προπονητή.

Ακούω και διαβάζω για Γερμανούς στα αποδυτήρια, για σαρωτικές αλλάγες το καλοκαίρι. Έλπίζω ότι δεν θα φύγουν αξιόλογοι παίκτες μόνο και μόνο επειδή τα είχαν καλά με το Λίνεν. Τέτοιες κινήσεις είχαμε δεί και στο παρελθόν με παίκτες που είχαν καλές σχέσεις με τη διοίκηση Μπέου. Θα ήταν έγκλημα να πετάξουμε τα 3 τελευταία χρόνια στα σκουπίδια και να ξαναρχίσουμε από το αλφα.